آسیب های ورزشی ناشی از کفپوش نامناسب سالن
انتخاب کفپوش مناسب در سالنهای ورزشی فقط یک موضوع ظاهری یا زیبایی نیست؛ بلکه نقش مستقیم و بسیار مهمی در سلامت ورزشکاران، کاهش آسیبها و افزایش عملکرد فیزیکی دارد.
بسیاری از آسیبهای رایج در باشگاهها و سالنها، نه به دلیل تمرین اشتباه، بلکه به دلیل استفاده از کفپوش نامناسب و غیراستاندارد رخ میدهد.
در این مقاله بررسی میکنیم که کفپوش نامناسب چه آسیبهایی ایجاد میکند و چه ویژگیهایی باید داشته باشد تا ورزشکاران در محیطی کاملاً ایمن فعالیت کنند. همچنین به شباهتهای ویژگیهای امنیتی بین کفپوش ورزشی و کفپوش بیمارستانی نیز اشاره میکنیم.
آسیب های رایج ورزشی ناشی از کفپوش نامناسب
کفپوش سالن ورزشی یکی از اصلیترین عوامل تعیینکننده در سلامت ورزشکار است. بسیاری از آسیبهایی که در باشگاهها یا سالنهای ورزشی رخ میدهند، ریشه در کیفیت و نوع کفپوش دارند.
وقتی کفپوش استاندارد نباشد، بدن ورزشکار مجبور میشود فشار بیشتری تحمل کند و همین موضوع در طولانیمدت به آسیبهای جدی منجر میشود.
در ادامه مهمترین آسیبهای ورزشی ناشی از کفپوش نامناسب را با جزئیات کامل توضیح میدهیم:
چرا کفپوش نامناسب باعث پیچخوردگی مچ پا میشود؟
الف) اصطکاک خیلی کم (لغزندگی بیش از حد)
اگر کفپوش بیش از حد لیز باشد:
- پا هنگام تغییر جهت بهراحتی سر میخورد
- تعادل از بین میرود
- مچ در یک لحظه به داخل یا خارج میچرخد → پیچخوردگی
رشتههایی مانند فوتسال، بسکتبال و هندبال بیشترین ریسک را دارند زیرا تغییر جهتهای سریع زیاد است.
ب) اصطکاک خیلی زیاد
اگر اصطکاک بیش از حد باشد:
- کفش روی زمین «گیر» میکند
- بدن در جهت مخالف میچرخد
- باعث چرخش ناگهانی زانو یا مچ میشود
این حالت میتواند منجر به پارگی رباطها یا حتی شکستگی شود.
کفپوشهای لاستیکی بیکیفیت یا فرسوده معمولاً این مشکل را ایجاد میکنند.
ج) ناهمواری و گودیهای سطح کفپوش
وقتی سطح صاف نباشد:
- پا روی برجستگی یا فرورفتگی قرار میگیرد
- وزن بدن نابرابر توزیع میشود
- مچ بهراحتی میپیچد (حتی هنگام راه رفتن ساده)
این حالت یکی از شایعترین علل پیچخوردگی مچ پاست.
د) نداشتن قابلیت جذب ضربه
کفپوشهای سفت مانند سیمان، موزاییک یا پارکت فرسوده:
- ضربه ناشی از پرش و فرود را مستقیماً به مفصل منتقل میکنند
- اگر پا هنگام فرود کمی کج باشد → پیچخوردگی یا رگبهرگ شدن
ورزشهای پرジャンپ مثل والیبال در این مورد بیشترین خطر را دارند.
انواع آسیبهای مچ پا ناشی از کفپوش نامناسب
۱. کشیدگی رباط (Distortion)
- شایعترین آسیب
- همراه با درد، تورم و محدودیت حرکتی
- معمولاً در اثر لغزش یا چرخش سریع رخ میدهد
۲. پارگی رباط (Sprain Grade II & III)
- ناشی از گیر کردن پا در کفپوش یا توقف ناگهانی
- درد شدید و ناتوانی در وزنگذاری
- ممکن است به بیحرکتی یا جراحی نیاز داشته باشد
۳. جابهجایی یا نیمهدررفتگی مفصل مچ
در چرخشهای شدید ممکن است مفصل از وضعیت طبیعی خارج شود.
این آسیب بیشتر در سالنهایی با اصطکاک بالا و ناهمواری کفپوش دیده میشود.
۴. شکستگی استخوانهای نازک مچ (مالئولها)
اگر پا روی کفپوش سفت گیر کند:
- یکی از مالئولهای داخلی یا خارجی میشکند
- معمولاً همراه با پارگی رباط است
- اغلب نیازمند گچگیری یا جراحی است
چطور میتوان این آسیبها را کاهش داد؟
- استفاده از کفپوش استاندارد با ضریب اصطکاک مناسب
- ترمیم یا تعویض بخشهای ناهموار یا فرسوده
- استفاده از کفش مناسب با کفی ضدلغزش
- گرمکردن کامل و انجام تمرینات تعادلی برای تقویت مچ
2. دردهای مزمن زانو و آسیبهای مفصلی
کفپوش نامناسب یکی از شایعترین عوامل فشار اضافی بر زانوست، مخصوصاً در ورزشهای سالنی که شامل پرش، فرود، دویدنهای کوتاه و تغییر جهتهای سریع هستند. وقتی کفپوش استاندارد نباشد، نیروهای ضربهای که باید توسط آن جذب شود، مستقیماً به مفاصل منتقل میشود.
در ادامه، مهمترین مکانیسمهای ایجاد درد زانو را شرح میدهم:
الف) انتقال مستقیم ضربه به زانو (Shock Transfer)
کفپوشهای سفت مانند:
- بتن
- موزاییک
- پارکت فرسوده و خشک
- PVC بیکیفیت بدون لایه ضربهگیر
هیچ جذب ضربهای ندارند. این باعث میشود:
- مفصل زانو مجبور شود کل نیرو را تحمل کند
- غضروف مفصل زانو بهمرور ساییده شود
- دردهای مزمن هنگام دویدن یا پریدن ایجاد شود
این حالت در بسکتبال، فوتسال و والیبال بسیار شایع است.
ب) افزایش فشار بر کشکک (Patellofemoral Pain Syndrome)
وقتی کفپوش فاقد انعطاف باشد:
- عضلات بیش از حد منقبض میشوند
- تعادل نیرو میان ران و ساق بههم میریزد
- کشکک بهدرستی روی شیار خود حرکت نمیکند
نتیجه:
درد جلوی زانو، خشکی، صدای تق تق و درد هنگام نشستن طولانی یا بالا و پایین رفتن پلهها
ج) پیچخوردگیهای خفیف و تکرارشونده (Micro-Twisting)
کفپوشهای ناهموار یا لغزنده باعث میشوند:
- زانو مدام مجبور به اصلاح وضعیت شود
- چرخشهای ریز و مکرر ایجاد شود
- رباطهای اطراف زانو بیشازحد کشیده شوند
این فرایند باعث:
- التهاب مزمن
- تضعیف لیگامانها
- احساس ناپایداری در زانو
د) افزایش خطر آسیبهای منیسک
وقتی کفپوش اصطکاک زیاد یا سفت داشته باشد:
- پا روی زمین میچسبد، ولی بدن میچرخد
- نیروی چرخشی مستقیماً به زانو وارد میشود
- منیسک گیر میکند و آسیب میبیند
علائم:
- قفل شدن زانو
- درد پهلوی داخل یا خارج زانو
- تورم مکرر
هـ) فشار نامتقارن بر مفاصل به دلیل ناهمواری کفپوش
سطح موجدار یا پُر از ترک باعث میشود:
- وزن بدن نابرابر روی زانوها توزیع شود
- عضلات یک طرف پا بیشتر درگیر شوند
- انحرافهای خفیف زانو بدتر شود (مثل زانوی پرانتزی یا ضربدری)
در بلندمدت → آرتروز زودرس زانو
کفپوش نامناسب میتواند باعث:
- درد مزمن کشکک
- آسیب منیسک
- التهاب رباطها
- ساییدگی غضروف
- آرتروز زودرس
چون نیروهای ضربهای را جذب نمیکند و بدن مجبور است خود این فشار را تحمل کند.
3. آسیبهای ناشی از لیز خوردن و سقوط
لیز خوردن یکی از رایجترین اتفاقات در سالنهای ورزشی با کفپوش نامناسب است. این اتفاق معمولاً به دلیل اصطکاک پایین، وجود رطوبت، چربی، گردوغبار، یا سطح صاف و براق رخ میدهد و میتواند آسیبهای جدی ایجاد کند. بهویژه در ورزشهایی که سرعت حرکات بالا است، خطر بهطور قابلتوجهی افزایش مییابد.
در ادامه، مکانیزم ایجاد آسیب و مهمترین خطرات آن را توضیح میدهم:
الف) کمبود اصطکاک (لغزندگی بیشازحد سطح)
وقتی کفپوش بیشازحد لیز باشد:
- کفش نمیتواند روی زمین “گیر” کافی پیدا کند
- توقف یا تغییر جهت بهدرستی انجام نمیشود
- مرکز ثقل بدن برهم میریزد
- ورزشکار تعادل خود را از دست داده و سقوط میکند
این مورد در کفپوشهای PVC ارزان، سطوح براق، یا زمینهایی که تازه تمیز و مرطوب شدهاند بیشتر دیده میشود.
ب) وجود رطوبت، عرق یا چربی روی سطح
عواملی مثل:
- قطرات عرق روی زمین
- نشت آب کولر یا سقف
- چربی حاصل از کفشها
- استفاده از شویندههای نامناسب
باعث کاهش ناگهانی ضریب اصطکاک میشوند. این موضوع منجر به سقوطهای پیشبینینشده میشود که معمولاً خطرناکتر از لغزشهای معمولیاند.
ج) ناهمواری همراه با لغزندگی
گاهی اوقات کفپوش هم ناهموار است و هم در بخشهایی لیز:
- پای ورزشکار به یک برجستگی برخورد میکند
- در لحظه بعد روی قسمت لیز بلغزد
- منجر به سقوط همراه با چرخش یا پیچخوردگی میشود
این نوع سقوطها معمولاً آسیبهای پیچیدهتری ایجاد میکنند.
مهمترین آسیبهای ناشی از لیز خوردن و سقوط
۱. آسیب مچ دست و آرنج
هنگام سقوط، فرد ناخودآگاه دستش را جلوی بدن میگیرد.
نتیجه:
- پیچخوردگی و رگبهرگ شدن مچ دست
- شکستگی آرنج یا مچ (Colles fracture)
- کبودی شدید کف دست
۲. آسیب کمر و ستون فقرات
در سقوطهای عقببهعقب یا جانبی:
- ضربه مستقیم به ستون فقرات وارد میشود
- عضلات کمر دچار اسپاسم یا کشیدگی میشوند
- در موارد شدید → آسیب مهرهها یا دیسک
۳. آسیب لگن و باسن
برخورد مستقیم استخوان لگن با زمین سفت ممکن است منجر به:
- کوفتگی شدید
- التهاب بافت نرم
- در افراد سنگینوزن یا مسنتر → ترک یا شکستگی
۴. آسیب سر و ضربه مغزی خفیف
در سقوطهای سریع، مخصوصاً روی کفپوشهای بسیار لیز:
- احتمال برخورد پشت سر با زمین افزایش مییابد
- میتواند باعث سرگیجه، تاری دید، یا حتی ضربه مغزی خفیف شود
این نوع آسیب یکی از خطرناکترین پیامدهای لغزش است.
۵. صدمات پوستی (خراش، سایش، سوختگی اصطکاکی)
در کفپوشهای زبر یا نیمهفرسوده:
- هنگام کشیدهشدن بدن روی زمین
- پوست دچار سایش و خراش میشود
- سوختگیهای ناشی از اصطکاک نیز ممکن است ایجاد شود
لیز خوردن در سالن ورزشی معمولاً به دلیل:
- کمبود اصطکاک
- وجود رطوبت یا چربی
- ناهمواری
- نور نامناسب (تشخیص لیز بودن سخت میشود)
رخ میدهد و میتواند منجر به آسیبهای: - مچ دست
- آرنج
- کمر
- باسن
- سر
شود؛ برخی از این آسیبها حتی نیازمند درمان طولانیمدت هستند.
4. فشار بیش از حد روی کمر و ستون فقرات
کفپوش نامناسب میتواند باعث انتقال نیروهای شدید و غیرطبیعی به ستون فقرات شود. ستون فقرات برای عملکرد طبیعی نیاز به جذب ضربه، توزیع صحیح نیرو و تعادل عضلانی دارد. اگر کفپوش این شرایط را فراهم نکند، فرد در معرض درد کمر و آسیبهای اسکلتی–عضلانی قرار میگیرد.
این مشکل در ورزشهایی مانند والیبال، بسکتبال، بدنسازی، ایروبیک و حرکات پرشی بسیار شایع است.
در ادامه، دلایل اصلی وارد شدن فشار اضافی به کمر را توضیح میدهم:
الف) نبود قابلیت جذب ضربه (Shock Absorption Failure)
کفپوشهای سفت مانند:
- سیمان
- موزاییک
- سنگ
- پارکت خشک و قدیمی
- PVC نامرغوب بدون لایه فوم
توانایی جذب نیرو را ندارند.
نتیجه:
- تمام ضربه ناشی از دویدن، پریدن و فرود به ستون فقرات منتقل میشود
- عضلات کمر مجبور میشوند فشار بیشتری را تحمل کنند
- خستگی زودرس عضلات → درد مزمن کمر
این حالت مشابه «دویدن روی بتن» است.
ب) انتقال نامتقارن نیرو به مهرهها
کفپوشهای ناهموار یا موجدار باعث میشوند:
- پا روی سطح نابرابر قرار گیرد
- لگن در لحظه تماس با زمین کمی میچرخد
- نیرو بهصورت کج و نامتعادل به مهرهها وارد شود
ادامه این وضعیت میتواند باعث:
- دردهای یکطرفه کمر
- تیرکشیدن به باسن یا ران
- کشیدگی عضلات اطراف ستون فقرات
ج) افزایش فشار روی دیسکهای بینمهرهای
وقتی ضربهها بهطور مستقیم به کمر منتقل شوند:
- دیسکها مجبور میشوند نقش ضربهگیر را جبران کنند
- این فشار باعث برجستگی، التهاب یا بیرونزدگی دیسک میشود
- در حرکات پرشی یا وزنهبرداری خطر بیشتر است
علائم شامل:
- درد تیرکشنده
- بیحسی یا سوزنسوزن شدن پا
- درد هنگام خم شدن
د) اختلال در الگوی طبیعی حرکت (Movement Dysfunction)
کفپوشهای لیز یا بیشازحد اصطکاکی باعث میشوند:
- ورزشکار ناخواسته حرکات اصلاحی انجام دهد
- عضلات کمر بیش از حد درگیر شوند
- حرکات جبرانی (Compensatory Movements) ایجاد شود
این تغییرات بهمرور:
- عضلات یک طرف بدن را ضعیف و طرف دیگر را بیشفعال میکند
- دردهای مزمن کمری را افزایش میدهد
هـ) افزایش خطر سقوط روی کمر
اگر کفپوش باعث لیز خوردن شود:
- فرد ممکن است با کمر یا پشت زمین بخورد
- این سقوطها میتوانند بسیار خطرناک باشند
آسیبهای احتمالی شامل:
- کوفتگی شدید کمر
- ضربه به مهرههای کمری
- آسیب عضلات پارااسپاینال
- حتی شکستگی در افراد آسیبپذیر
مهمترین آسیبهای ستون فقرات ناشی از کفپوش نامناسب
- کمردرد مزمن مکانیکی
- کشیدگی عضلات اطراف ستون فقرات
- التهاب مفاصل فاست (Facet Joints)
- برجستگی یا بیرونزدگی دیسک (Disc Bulge / Herniation)
- درد سیاتیکی به دلیل فشار بر عصب
- آسیب مهرهای در سقوطهای شدید
کفپوش نامناسب با:
- سخت بودن بیش از حد
- ناهمواری
- لغزندگی
- نبود لایه ارتجاعی
باعث انتقال مستقیم نیرو به ستون فقرات میشود. این موضوع دردهای کمری را تشدید کرده و خطر آسیبهای جدی مانند مشکلات دیسک را افزایش میدهد.
5. التهاب، سایش و آسیبهای پوستی پا
اگر سطح کفپوش:
- زبر باشد
- گرمای زیادی تولید کند
- مواد اولیه بیکیفیت داشته باشد
پای ورزشکار بعد از مدتی دچار:
- سوزش
- تاول
- التهاب
- سوختگی اصطکاکی
میشود. در تمرینات هوازی یا باشگاههای پر رفتوآمد این موضوع بسیار شایع است.
6. خستگی عضلانی و کاهش کارایی ورزشکار
کفپوش نامناسب باعث میشود عضلات بیشتر از حالت طبیعی کار کنند تا ضربهها را جذب کنند.
این مسئله باعث:
- خستگی سریعتر
- کاهش کیفیت تمرین
- افزایش احتمال آسیب در حرکات پایانی تمرین
میشود.
ورزشکار حرفهای باید انرژی خود را صرف عملکرد کند، نه مقابله با کفپوش غیراستاندارد.
7. آسیبهای ناشی از ناهمواریها و فرورفتگیهای کفپوش
حتی کوچکترین ناهمواریها مثل:
- فرورفتگی
- بادکردگی
- پارگی سطح
- شکاف بین تایلها
میتواند باعث گیر کردن نوک کفش ورزشکار و بروز آسیبهای شدید شود.
این موضوع بهخصوص در سالنهای فرسوده بسیار شایع است.
کفپوش نامناسب فقط یک مشکل زیبایی یا کیفیت نیست؛
بلکه یکی از مهمترین عوامل صدمات ورزشی در سالنهای عمومی، باشگاهها و اماکن ورزشی است.
با انتخاب یک کفپوش استاندارد و تخصصی میتوان:
- احتمال آسیبهای ورزشی را بهشدت کاهش داد
- از فشار اضافی روی مفاصل و عضلات جلوگیری کرد
- ایمنی و سلامت ورزشکاران را تضمین کرد
ویژگیهای یک کفپوش استاندارد ورزشی
یک کفپوش ورزشی استاندارد باید بهگونهای طراحی شود که ایمنی، عملکرد، طول عمر و راحتی ورزشکار را تضمین کند. استانداردهای بینالمللی مانند EN 14904 یا DIN 18032 معیارهای دقیق برای این نوع کفپوشها تعریف کردهاند. رعایت این معیارها موجب کاهش آسیبها و افزایش کیفیت تمرین و مسابقه میشود.
در ادامه، تمام ویژگیهای مهم به شکل تخصصی توضیح داده شدهاند:
۱) ضریب اصطکاک مناسب (Slip Resistance)
کفپوش ورزشی نباید خیلی لیز یا خیلی چسبنده باشد.
- اگر اصطکاک کم باشد → لیز خوردن و سقوط
- اگر اصطکاک زیاد باشد → گیر کردن پا و آسیب مچ/زانو
ضریب اصطکاک استاندارد معمولاً باید در محدودهای باشد که توقف، تغییر جهت و چرخش را کنترلشده کند.
مثال مناسب: کفپوشهای PU، PVC چندلایه یا پارکت اسپرت استاندارد.
۲) قابلیت جذب ضربه و بازگشت انرژی (Shock Absorption & Energy Return)
کفپوش باید بتواند ضربه ناشی از:
- دویدن
- پریدن
- فرود
- تغییر سرعت
را کاهش دهد و بخشی از انرژی را ایمن و کنترلشده به ورزشکار برگرداند.
مزایا:
- کاهش فشار بر زانو و ستون فقرات
- کاهش خستگی عضلات
- افزایش طول عمر مفاصل
کفپوشهای حرفهای معمولاً دارای لایه اسفنجی یا فوم زیرین هستند.
۳) یکنواختی سطح (Surface Uniformity)
سطح کفپوش باید کاملاً:
- صاف
- بدون موج
- بدون ترک
- بدون برآمدگی یا فرورفتگی
باشد.
ناهمواری حتی ۱–۲ میلیمتری میتواند باعث:
- پیچخوردگی مچ پا
- انتقال نامتعادل نیرو
- کاهش کیفیت توپ در ورزشهای توپی
شود.
۴) مقاومت در برابر لغزش در شرایط مختلف
یک کفپوش استاندارد باید در شرایط زیر همچنان ایمن باشد:
- رطوبت کم
- عرق روی زمین
- فشار زیاد
- حرکتهای سریع
بسیاری از کفپوشهای بیکیفیت فقط در حالت خشک ایمناند، اما در حالت مرطوب تبدیل به “یخ” میشوند.
۵) الاستیسیته و انعطاف مناسب (Elasticity)
کفپوش باید نه بیش از حد سفت باشد و نه بیش از حد نرم.
- بیش از حد سفت → انتقال ضربه و فشار مفصلی
- بیش از حد نرم → عدم ثبات و افزایش احتمال پیچخوردگی
مجموعه لایههای کفپوش باید طوری طراحی شوند که رفتار مکانیکی آن متعادل و قابل پیشبینی باشد.
۶) مقاومت در برابر سایش و پارگی (Durability & Wear Resistance)
کفپوش سالن ورزشی دائماً در معرض:
- دویدن
- توقفهای ناگهانی
- کشیده شدن کفش
- برخورد توپ و تجهیزات
است.
یک کفپوش استاندارد:
- دیر فرسوده میشود
- جای کفش را نگه نمیدارد
- پوستهپوسته نمیشود
- در برابر اشیای تیز نیمهمقاوم است
۷) برگشت توپ (Ball Bounce) – برای ورزشهای توپی
در ورزشهایی مثل بسکتبال، والیبال و هندبال، کفپوش باید:
- ۵۰ تا ۱۱۰ درصد بازگشت انرژی توپ داشته باشد
- در تمام نقاط زمین رفتار یکسان نشان دهد
کفپوش نامناسب باعث:
- بیثباتی توپ
- کاهش کیفیت پاس
- ایجاد خطاهای ناخواسته میشود
۸) جذب صدا و کاهش نویز (Acoustic Performance)
در ورزشگاهها یا باشگاههای مسقف، کفپوش باید بتواند صدا را کاهش دهد تا:
- تمرینات آرامتر و قابلکنترلتر باشند
- تمرکز ورزشکار افزایش یابد
کفپوشهای چندلایه معمولاً عملکرد صوتی بهتری دارند.
۹) بهداشت و قابلیت نظافت آسان (Hygiene & Cleanability)
سطح کفپوش باید:
- آنتیباکتریال یا قابل شستشو باشد
- لکه و چربی را به خود نگیرد
- با مواد شوینده ورزشی سازگار باشد
کفپوشهایی که گردوغبار را نگه میدارند، خطر لیز خوردن و حساسیتهای تنفسی را افزایش میدهند.
۱۰) مقاومت در برابر تغییرات دما و رطوبت
کفپوش باکیفیت نباید:
- تاب بردارد
- بلند شود
- جمع یا منقبض شود
بهویژه در سالنهای چندمنظوره که تهویه مختلف دارند.
۱۱) سازگاری با نوع ورزش
هر ورزش نیاز به ویژگیهای متفاوت دارد:
- بسکتبال / هندبال: برگشت توپ + اصطکاک کنترلشده
- فوتسال: سرعت مناسب حرکت توپ + لغزش امن
- والیبال: جذب ضربه بالا برای حرکات پرشی
- ژیمناستیک و حرکات موزون: الاستیسیته بالا
- بدنسازی و کراسفیت: مقاومت بسیار زیاد در برابر فشار
کفپوش یکسان برای تمام رشتهها مناسب نیست.
یک کفپوش استاندارد ورزشی باید:
- ایمن
- ضربهگیر
- یکنواخت
- بادوام
- با اصطکاک کنترلشده
- سازگار با نوع ورزش
باشد تا هم کیفیت تمرین حفظ شود و هم احتمال آسیبدیدگی به حداقل برسد.
شباهتهای ویژگیهای ایمنی بین کفپوش ورزشی و کفپوش بیمارستانی
جالب است بدانید بسیاری از ویژگیهای یک کفپوش ورزشی استاندارد، با نیازهای کفپوش بیمارستانی مشترک است:
- ایمنی در برابر لیز خوردن
هم در باشگاه و هم در بیمارستان، زمین نباید لیز باشد؛
در بیمارستان این موضوع برای بیماران، سالمندان و پرسنل حیاتی است.
(اینجا لینک لندینگ کفپوش بیمارستانی را قرار دهید)
- سطح یکنواخت و بدون درز
کفپوش بیمارستانی برای کنترل عفونت باید بدون درز نصب شود.
این ویژگی در سالنهای ورزشی نیز مانع گیرکردن پا یا ایجاد ناهمواری میشود.
- جذب ضربه و جلوگیری از آسیب
در بیمارستان برای جلوگیری از آسیب بیمار در سقوط
و در ورزشگاه برای جلوگیری از آسیب ورزشی
هر دو نیازمند کفپوشهای دارای استاندارد ضربهپذیری هستند.
- مقاومت بالا و ماندگاری
باشگاهها و بیمارستانها جزو فضاهای پرتردد هستند؛
پس کفپوش باید مقاوم و بادوام باشد.
جمعبندی
کفپوش نامناسب یکی از مهمترین عوامل ایجاد آسیبهای ورزشی در سالنها و باشگاههاست.
استفاده از کفپوش اداری تجاری استاندارد با جذب ضربه مناسب، اصطکاک کنترلشده، سطح یکنواخت و مقاومت بالا میتواند:
- احتمال آسیبهای زانو، مچ و کمر را به شکل چشمگیری کاهش دهد
- بهرهوری ورزشکاران را افزایش دهد
- ایمنی فضای ورزشی را تضمین کند
از طرف دیگر، بسیاری از استانداردهای کفپوش ورزشی با کفپوش بیمارستانی همپوشانی دارند؛
به همین دلیل انتخاب یک کفپوش تخصصی و استاندارد میتواند بهترین راهکار برای ایجاد فضایی ایمن در انواع فضاها باشد.